Ευθέως

Απαξίωση της πολιτικής

Απαξίωση της πολιτικής

A-
A+
27/02/2018 | 8:37

Η απαξίωση των πολιτικών, στη συνείδηση μεγάλου μέρους των ελλήνων πολιτών, ήταν μια από τις παράπλευρες συνέπειες που επέφερε η οικονομική κρίση στη χώρα μας καθώς ο λαός μας αναζήτησε από την πρώτη στιγμή ενόχους για το δράμα που ζει  όλα τα τελευταία χρόνια. Η πικρία και η οργή του κοσμάκη για τους πολιτικούς  και τις πολιτικές τους, έδωσε το περιθώριο σε άλλους… πολιτικούς να εκμεταλλευτούν αυτό το κύμα της λαϊκής αγανάκτησης και να βγουν στον αφρό της εξουσίας, υποσχόμενοι ακόμα και εξόφθαλμα πράγματα, ανεδαφικά υπό τις παρούσες συνθήκες, όπως το να μας βγάλουν από την κρίση χωρίς θυσίες και χωρίς μέτρα. Το γεγονός ότι όταν οι εν λόγω έγιναν κυβέρνηση ανέκρουσαν πρύμναν, με αξιοσημείωτη άνεση και ευκολία, συνέβαλε τα μέγιστα στη γιγάντωση της απαξίωσης για τους πολιτικούς που στα μάτια πολλών ψηφοφόρων αποδείχτηκε ότι «όλοι ίδιοι είναι». Η διαφορά είναι ότι αυτή τη φορά η απαξίωση συνοδεύτηκε με την πλήρη αδιαφορία- κάτι ολέθριο για μια κοινωνία που όταν δεν ελπίζει, δεν διεκδικεί, δεν αγωνίζεται, δεν μπορεί να περιμένει και τίποτα πια.

Δυστυχώς, μέρα με τη μέρα, η απαξίωση για την ασκούμενη πολιτική εν Ελλάδι, γίνεται όλο και μεγαλύτερη, σαν ρήγμα που άνοιξε σεισμός και μεγεθύνεται διαρκώς, μεγαλώνοντας το χάσμα ανάμεσα στους πολιτικούς και στους πολίτες. Σαν να μην έχουν συναίσθηση για τις καταστροφικές συνέπειες μιας κοινωνικής αποστροφής για την πολιτική και τη δημοκρατία την ίδια, οι πολιτικοί μας συνεχίζουν «το χαβά τους»! Μέσα σε ένα κλίμα σκληρών αντιπαραθέσεων (προεκλογικών στην ουσία), διαρκούς σκανδαλολογίας και αλληλοκατηγοριών για το… ποιος είναι ο χειρότερος, την ώρα που η χώρα παλεύει να ανακάμψει αλλά και να αντιμετωπίσει ιδιαίτερα κρίσιμα εθνικά ζητήματα, η απαξίωση για τους πολιτικούς μας κινδυνεύει να μετατραπεί σε πλήρη αποστροφή. Κανείς δεν πείθεται ότι οι παρατάξεις που μας κυβέρνησαν επί δεκαετίες απαρτίζονταν μόνον από λευκές περιστερές, αλλά και κανείς δεν μπορεί να μην υποψιάζεται πως αυτοί που παρουσιάζονται ως οι αρχιερείς της κάθαρσης δεν ενδιαφέρονται πρωτίστως για την εδραίωση της εξουσίας τους με την εξόντωση των πολιτικών τους αντιπάλων. Μπροστά σε αυτό το σκηνικό σήψης και παρακμής, τι να πει κανείς; Καλό κουράγιο Ελλάδα μας…