Επένδυση στους νέους

Συγχαίροντας όλους τους πρωτοετείς φοιτητές για την επιτυχία εισαγωγής τους στα Ανώτατα και Ανώτερα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας  -χωρίς να παραλείψουμε να θυμίσουμε σε όσους δεν τα κατάφεραν, ότι στη ζωή οι μάχες είναι συνεχείς, το ίδιο και οι ευκαιρίες για νίκες- θα θέλαμε να εκφράσουμε την ευχή, όταν οι εισαχθέντες ολοκληρώσουν τις σπουδές τους να βρουν θέσεις εργασίας , ανάλογες με το  πτυχίο τους, στη χώρα μας και να μην χρειάζεται να ξενιτευτούν για να δουν προκοπή. Μια από τις δραματικότερες συνέπειες της πολύχρονης οικονομικής κρίσης που βιώνει η πατρίδα μας, είναι ο ξενιτεμός των νέων επιστημόνων της που έγιναν μετανάστες για να μπορέσουν να εργαστούν, να δημιουργήσουν, να ελπίσουν. Μια μητέρα- πατρίδα που διώχνει τα παιδιά της σε τι μέλλον μπορεί, αλήθεια, να ελπίσει;  Οι επιπτώσεις από αυτό το σύγχρονο κύμα μετανάστευσης είναι τεράστιες καθώς η χώρα χάνει το επιστημονικό της δυναμικό στο οποίο «επένδυσε» με πολλά χρόνια εκπαίδευσης και σπουδών για να το απολέσει μέσα από τα χέρια της- αφού ο πτυχιούχος πλέον νέος φεύγει για να δώσει τα φώτα του και τις υπηρεσίες του σε μια άλλη, ξένη, χώρα.

Όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα που η Ελλάδα έχει μέγιστη ανάγκη από ανθρώπινο δυναμικό υψηλού μορφωτικού επιπέδου και εξειδικευμένης κατάρτισης για να μπορεί να σχεδιάσει την αναπτυξιακή της πορεία και να μπορεί να ελπίζει ότι θα γυρίσει την πλάτη στο κακό παρελθόν της. Γι αυτό, καλό θα ήταν, αντί οι κυβερνώντες μας να πανηγυρίζουν για το «τέλος των μνημονίων» -που χωρίς αναπτυξιακή πολιτική θα είναι κενό γράμμα- να συνειδητοποιήσουν ότι μια χώρα εχθρική προς τους νέους επιστήμονες -προς τους νέους γενικότερα- διώχνοντας τους με αναλγησία και απερισκεψία για να βρουν την τύχη τους αλλού, δεν μπορεί να περιμένει ανάπτυξη, πρόοδο, προκοπή, γενικά δεν μπορεί να ελπίζει σε τίποτα. Σπουδές με επαγγελματικό αντίκρισμα, δημιουργία θέσεων εργασίας, «πρωταγωνιστικός ρόλος» στους νέους στην οικονομία, στην πολιτική, στην κοινωνία: Αυτά χρειαζόμαστε!  Αν πραγματικά η χώρα θέλει να ξεμπερδέψει οριστικά με το «παλιό» -και όλα όσα αρνητικά αυτό, ως έννοια, συμβολίζει- πρέπει να επενδύσει στο νέο- για να ακριβολογούμε: στους νέους.