Κόμματα σε κομματάκια

Το… βεβαρυμμένο με πολλές αμαρτίες παλαιοκομματικό σύστημα της χώρας  μας ήταν επόμενο στα χρόνια της κρίσης να χρεωθεί τις ευθύνες, δημιουργώντας τις ευκαιρίες να αναδειχθούν εν Ελλάδι νέες πολιτικές δυνάμεις, ασχέτως αν κάποιες από αυτές ενέταξαν στους κόλπους τους παλιά πρόσωπα ή και –αυτό είναι το χειρότερο- παλιές πολιτικές αντιλήψεις. Μέσα στον γενικό ορυμαγδό βγήκαν μπροστά πολλά μικρά κόμματα που υπό άλλες συνθήκες δεν θα είχαν τη δυνατότητα να ακουστεί η φωνή τους, ούτε βεβαίως να διεκδικούν με αξιώσεις την πιθανότητα να συμμετέχουν σε κυβερνητικές συμμαχίες. Όσο σημαντικό ρόλο ωστόσο και να έπαιξαν οι «μικροί» εθνοσωτήρες  στην πολιτική σκηνή σε όλα τα μέχρι τώρα χρόνια της κρίσης, τα δεδομένα γι αυτούς φαίνεται να αλλάζουν.  Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν όλο και περισσότερο πιο ξεκάθαρα αυτή την αλλαγή που για κάποια μικρά κόμματα φαίνεται να είναι «δραματική» αφού εκεί που υπήρξαν έως και κυβερνητικοί εταίροι ή φιλοδοξούσαν να παίξουν αυτό το ρόλο, φαίνεται να μένουν εκτός Βουλής.

Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε αναλυτικά για τα συρρικνωμένα ποσοστά πολλών παρατάξεων, μέχρι πρότινος «πολλά υποσχόμενων», τουλάχιστον θεωρητικά, που ξεπήδησαν από το πουθενά, γιατί θέλουμε να εστιάσουμε στο φαινόμενο και όχι σε συγκεκριμένα κόμματα και πρόσωπα. Το ενδιαφέρον είναι ότι τα ύδατα στο καζάνι της πολιτικής που ανακάτεψε για τα καλά η κουτάλα της κρίσης φαίνεται να κατασταλάζουν. Πολλοί ψηφοφόροι επιστρέφουν σε κόμματα, θεωρούμενα ως «παλιά» και «φθαρμένα», στα οποία είχαν γυρίσει την πλάτη κι αυτό οδηγεί στη συρρίκνωση και πιθανόν στη διάλυση  νεότερων πολιτικών σχηματισμών που ευαγγελίζονταν να φέρουν μια νέα ελπίδα στην εγχώρια πολιτική.  Δεν επικροτούμε ούτε κριτικάρουμε αρνητικά το φαινόμενο, απλά το επισημαίνουμε.

Έτσι κι αλλιώς, ανεξάρτητα του τι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, οι πολίτες στη χώρα μας δεν έχουν κατασταλάξει πλήρως σε ότι αφορά την ορθότητα στον μέχρι τώρα τρόπο αντιμετώπισης της κρίσης, ούτε έχουν δώσει «συγχωροχάρτι» στις παλιές πολιτικές παρατάξεις κι αυτό σημαίνει ότι όλα είναι ρευστά στην δυναμική των κομμάτων κι όλα μπορούν να συμβούν ανά πάσα στιγμή, όπως το να δούμε να ξεπηδούν νέα κόμματα μέσα από τα παλιά, κάτι ας πούμε «πιο αριστερό» μέσα από το ΣΥΡΙΖΑ , κάτι «πιο δεξιό» από τη Νέα Δημοκρατία, κ.λ.π.  Το ερώτημα είναι πόσο θα ωφελήσουν την πατρίδα μας κόμματα- κομματάκια όταν οι ίδιοι οι πολίτες δεν φαίνεται να το επιζητούν πλέον αλλά και όταν τα προβλήματα της χώρας, οικονομικά & εθνικά, απαιτούν συσπείρωση δυνάμεων.