Θεία φώτιση για πολίτες & πολιτικούς

Οι τελετές του αγιασμού ανά τη χώρα, ανήμερα των Θεοφανείων, και οι συμβολισμοί τους  όσον αφορά τη «θεία φώτιση» και την «κάθαρση από τα δαιμόνια», εκφράζουν, λες, την ανάγκη των απογοητευμένων Ελλήνων για… φωτισμένα μυαλά που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στο να απαλλαγούμε από όσα αρνητικά μας καταδυναστεύουν όλα τα τελευταία σκοτεινά χρόνια. Ποιος αμφιβάλλει πως αυτό που απουσιάζει πρωτίστως από την πατρίδα μας στις σκληρές εποχές που διανύουμε, είναι η… κοινή λογική, το «μυαλό που στροφάρει» -όπως θα λεγε ο λαός μας- για να βρει λύσεις απέναντι στο πρόβλημα, αντί να πελαγώνει ανακυκλώνοντας τις μαύρες σκέψεις που μας κρατούν σε διαρκή στασιμότητα; Ο «κοινός νους» -για υποχρεωτική εθνική συναίνεση απέναντι σε ένα μείζον θέμα για την πατρίδα μας- φάνηκε να απουσιάζει, από την πρώτη στιγμή της κρίσης, από τον πολιτικό κόσμο της χώρας που χωρίστηκε σε… αντίπαλα στρατόπεδα, σπαταλώντας χρόνο & αντοχές στον αλληλοσπαραγμό, στις αλληλοκατηγορίες,  σε ένα «εμφύλιο πόλεμο» χωρίς λογική, την ώρα που όλοι μας είχαμε απέναντι μας τον ίδιο κοινό εχθρό: το χρέος που απειλούσε -και συνεχίζει να απειλεί- την Ελλάδα με μνημειώδη καταστροφή.

Σε καιρούς κρίσης χρειαζόμαστε τη «φώτιση» για να ελπίζουμε ότι με καθαρό μυαλό μπορούμε να ξεφύγουμε από τα σκοτάδια της διαρκούς απειλής για εθνική χρεοκοπία. «Καθαρό μυαλό» σημαίνει να γνωρίζεις ποιο είναι το πρόβλημα και να αναγνωρίζεις τα λάθη σου. Η διαρκής προσπάθεια των πολιτικών μας να μεταθέσουν  το φταίξιμο στους «άλλους», στους  «ξένους», στους εταίρους μας, στους δανειστές μας, το μόνο που πέτυχε μέχρι τώρα είναι να αποπροσανατολίζει το λαό από το πραγματικό πρόβλημα: Ένα κράτος, όπως το δικό μας, που συσσώρευε χρέη, ήταν ευάλωτο στην πρώτη κρίση και θα γινόταν αναπόφευκτα θύμα όσων ήθελαν για δικούς τους λόγους και δικά τους συμφέροντα να ασκήσουν εξουσία πάνω του, μέσω μιας σχέσης ισχυρής εξάρτησης δανειστή & δανειζόμενου. Όπως και να χει, τώρα που έχουμε πέσει στα βαθιά και γεμάτα καρχαρίες νερά, είμαστε υποχρεωμένοι να επιστρατεύουμε  όλες τις δυνάμεις και τις αντοχές μας για να βγούμε σώοι σε στέρεο έδαφος. Για να το πετύχουμε αυτό θα πρέπει να απαλλαγούμε και από όλα τα… δαιμόνια, τις κακές νοοτροπίες, τις λάθος πολιτικές που βαραίνουν την πλάτη μας ως ογκώδεις λίθοι, απειλώντας μας  με πνιγμό… Τι άλλο, λοιπόν, να ευχηθούμε αυτές τις μέρες, για όλους μας, από το «Καλή φώτιση»;