3.400 μετανάστες έχασαν τη ζωή τους στη Μεσόγειο το 2014

Τουλάχιστον 3.419 μετανάστες έχουν χάσει τη ζωή τους στη Μεσόγειο από τον Ιανουάριο, όπως ανακοίνωσε η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (HCP).

Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, πρόκειται για αριθμό-ρεκόρ, με τον διάπλου της Μεσογείου να έχει γίνει «η πιο θανάσιμη διαδρομή του κόσμου».

Από την αρχή της χρονιάς, περισσότεροι από 207.000 μετανάστες επιχείρησαν να περάσουν τη Μεσόγειο Θάλασσα, αριθμός σχεδόν τριπλάσιος από το προηγούμενο ρεκόρ το 2011, όταν 70.000 μετανάστες είχαν εγκαταλείψει τις χώρες τους στη διάρκεια της εξέγερσης της Αραβικής Άνοιξης.

Σχεδόν το 80% των αναχωρήσεων πραγματοποιείται από τις ακτές της Λιβύης με προορισμό την Ιταλία και τη Μάλτα.

Οι περισσότεροι από τους μετανάστες που έφτασαν στην Ιταλία φέτος είναι Σύριοι (60.051)  και πολίτες της Ερυθραίας (34.561) που εγκαταλείπουν την πατρίδα τους για να σωθούν από τη βίαιη καταστολή που εφαρμόζουν τα κρατικά όργανα, τη στρατιωτική θητεία που δεν σταματά ποτέ, την καταναγκαστική εργασία που δεν αμείβεται ούτε έχει τέλος.

Μόνο τον Νοέμβριο 8.000 μετανάστες διασώθηκαν στη Μεσόγειο Θάλασσα.

Στα τέλη Οκτωβρίου, οι ιταλικές αρχές επιβεβαίωσαν, ωστόσο, το τέλος της επιχείρησης «Mare Nostrum» η οποία συνέβαλε να διασωθούν δεκάδες χιλιάδες μετανάστες στη Μεσόγειο. Η ναυτική τραγωδία στη Λαμπεντούζα το 2013 ήταν αιτία η Ιταλία να εφαρμόσει εκτάκτως την επιχείρηση αυτή, την οποία δεν ήθελε να παρατείνει μακροπρόθεσμα, καθώς δεν είχε την υποστήριξη των ευρωπαίων εταίρων της.

Ορισμένοι από αυτούς τελικά συμφώνησαν να συνδράμουν σε μια νέα επιχείρηση, την «Triton». Υπό τη διοίκηση της Frontex, ο ευρωπαϊκός οργανισμός αρμόδιος για τη φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα περιοριστεί στην εποπτεία των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ στη Μεσόγειο.

«Δεν μπορείτε να χρησιμοποιείτε αποτρεπτικά μέσα για να εμποδίσετε την διαφυγή ενός ανθρώπου που θέλει να σώσει τη ζωή του, παρά αυξάνοντας τους κινδύνους», δήλωσε ο Γκουτέρες.

Ο αξιωματούχος είπε ότι τα κράτη πρέπει να «επιτεθούν στις πραγματικές βαθιές αιτίες, δηλαδή να εξετάσουν τους λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι φεύγουν, αυτό που τους εμποδίζει να ζητούν άσυλο με ασφαλέστερα μέσα, και τι μπορεί να γίνει για την καταπολέμηση των εγκληματικών δικτύων που ευημερούν σε ένα τέτοιο περιβάλλον, διασφαλίζοντας ωστόσο την προστασία των θυμάτων».

Πηγή: naftemporiki