Μισό αιώνα ψαράς και λαγουτιέρης ο καπετάν Μιχάλης από το Τυμπάκι !

Η Θάλασσα είναι πλανεύτρα και δύσκολα την αποχωρίζεσαι . Την καψουρεύεσαι και «κολλάς» όπως κάνουν όλοι οι ερωτευμένοι .Κι αν για κάποιο λόγο φύγεις για λίγο , γρήγορα επιστρέφεις πίσω .
Αυτό φαίνεται να έπαθε κι ο Καπετάν Μιχάλης της φωτογραφίας τον οποίο συναντήσαμε σήμερα Παρασκευή 26/5 το απόγευμα να εκτελεί εργασίες συντήρησης.
«Από το 1974 κάνω αυτή τη δουλειά , όμως μου φαίνεται πως ήρθε η ώρα να σταματήσω. Έχω ζημιά στην σπονδυλική στήλη και δεν μπορώ πλέον να «παλεύω» την βάρκα όπως και πρώτα, θέλω να την  πουλήσω. Στη θάλασσα έχω δει πολλά και έχω πάθει περισσότερα. Η μεγαλύτερη ψαριά που έκανα ήταν 350 κιλά ρέγγες , θυμάμαι δεν χωρούσανε στη βάρκα. Μάλλον τα κυνηγούσαν αφρόψαρα και έπεσαν πάνω στα δίκτυα μου. Δεν πρόλαβα όμως να ξεψαρίσω και μου χάλασαν τα πιο πολλά. Το ψάρεμα είναι και τύχη. Θυμάμαι μια φορά που έριξα εδώ πιο πέρα , ανάμεσα Κόκκινο Πύργο κι Αγία Γαλήνη. Παρά δίπλα είχε ρίξει και κάποιος ερασιτέχνης . Εγώ πήρα δύο παλαμίδες κι αυτός 400 κιλά !»
Η Άννα η ψαροπούλα !
«Άννα» είναι το όνομα της μικρής του κόρης . Είναι αυτό που έδωσε και στη βάρκα του. «Όταν πήρα την βάρκα η κόρη μου ήταν 8 χρονών . Ήταν το στεροβύζι μου και είπα να βαπτίσω και τη βάρκα με το ίδιο όνομα»
Και λαγουτιέρης και ψαράς 43 χρόνια !
Στη ζήτηση με τον Καπετάν Μιχάλη μάθαμε ότι είναι γιος του παλιού Τυμπακιανού λυράρη Στυλιανάκη. Ο ίδιος έπαιξε για ένα διάστημα και επαγγελματικό λαγούτο , ενώ σήμερα τα έχει παρατήσει. « Με τον Νίκο Σκευάκη έχουμε παίξει πολλές φορές μαζί. Θυμάμαι όταν παίξαμε και στο χωριό σου το Ζαρό σε γάμο..» μας είπε .