Νότια Κρήτη

Περιηγηθείτε στο Ανάκτορο της Φαιστού μέσα από ένα βίντεο

Περιηγηθείτε στο Ανάκτορο της Φαιστού μέσα από ένα βίντεο

Είναι το δεύτερο μεγαλύτερο μετά της Κνωσού, καθώς καταλαμβάνει έκταση 18 στρεμμάτων.

A-
A+
17/07/2020 | 9:42

Η Φαιστός ήταν μια Μινωϊκή πόλη της Κρήτης, τα ερείπια της οποίας βρίσκονται 55km νότια του Ηρακλείου. Η πόλη κατοικήθηκε ήδη από το 6000πΧ, ενώ ήκμασε παράλληλα με την πόλη της Κνωσού, έως τον 1ο πΧ αιώνα.

Η Φαιστός είναι διάσημη για το ανάκτορο της, το οποίο είναι επισκέψιμος αρχαιολογικός χώρος και δέχεται χιλιάδες επισκέπτες το χρόνο. Το ανάκτορο της Φαιστού ήταν κτισμένο σε χαμηλό λόφο στην πεδιάδα της Μεσαράς, με πανοραμική θέα στην τριγύρω περιοχή. Είναι το δεύτερο μεγαλύτερο μετά της Κνωσού, καθώς καταλαμβάνει έκταση 18 στρεμμάτων.

Το ανάκτορο της Φαιστού ιδρύθηκε περίπου το 2000πΧ, σύμφωνα με τον μύθο από τον Μίνωα. Βασιλιάς του ανακτόρου υπήρξε ο αδερφός του Μίνωα, ο μυθικός Ραδάμανθυς. Ο Ραδάμανθυς ήταν γιος της Ευρώπης και του Δία και ήταν γνωστός για την δικαιοσύνη του. Μάλιστα σε αυτόν αποδίδεται η συγγραφή του Κρητικού Κώδικα, του πρώτου νομοθετήματος από κανόνες δικαιοσύνης, τον οποίον υιοθέτησαν αργότερα οι Σπαρτιάτες. Λόγω της δίκαιης κρίσης του, μετά τον θάνατο του ορίστηκε κριτής στον Άδη, όπως και ο αδερφός του Μίνωας.

Το ανάκτορο ισοπεδώθηκε το 1700πΧ από σεισμό, αλλά αναστηλώθηκε άμεσα. Τότε η Φαιστός παρήκμασε, ενώ τα ηνία της περιοχής πήρε η γειτονική Αγία Τριάδα, την οποία μπορείτε να επισκεφτείτε. Η Φαιστός παρέμεινε όμως το σημαντικότερο λατρευτικό κέντρο της νότιας Κρήτης. Μετά την καταστροφή του 1450πΧ (πιθανόν από σεισμό), η Φαιστός αναστηλώθηκε, έκοψε δικό της νόμισμα κι επανήλθε στην ακμάζουσα κατάσταση της. Αυτό διήρκησε ως τον 1ο αιώνα π.Χ., όταν καταστράφηκε από τη γειτονική Γόρτυνα, η οποία έγινε άλλωστε και η νέα πρωτεύουσα όλης της Κρήτης.

Τα κτίσματα που βλέπει ο επισκέπτης σήμερα στην Φαιστό ανήκουν στην περίοδο 1700-4150πΧ και σε αντίθεση με της Κνωσού, δεν έχουν αναστηλωθεί. Οι ανασκαφές ξεκίνησαν το 1900 από την Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή υπό την καθοδήγηση των Federico Halbherr και Luigi Pernier, ενώ το 1950-71 ανέλαβε ο Doro Levi.