Θρίμπα η τονωτική και διεγερτική: Το απαγορευμένο φυτό των καλογέρων

Πολυετής θάμνος που φύεται κυρίως στην Κρήτη. Ανθίζει μέσα Μαΐου έως μέσα Ιουνίου. Δίνει νέκταρ και γύρη υψηλής αξίας. Επηρεάζεται από τις ξηροθερμικές  συνθήκες. Είναι πολύ σημαντικό μελισσοκομικό φυτό γιατί καλύπτει το κενό του Μαΐου και προετοιμάζει τα μελίσσια για την ανθοφορία του θυμαριού που ακολουθεί. Αν και παράγεται σε μικρές ποσότητες, το μέλι του είναι εφάμιλλο του θυμαριού.

Ο μύθος λέει… Πως έχει συνδεθεί με τη λατρεία του Θρυμβαίου Απόλλωνα, το ιερό του οποίου βρίσκονταν στην πόλη Θύμβρα, πολύ κοντά στην Τροία.

Ιδιότητες:

Ο Ιπποκράτης το συνιστά στην αντιμετώπιση των πνευμονικών αποστημάτων και των “γυναικείων παθήσεων” (δυσμηνόρροιας). Το αφέψημά του θεωρείται αντιεμετικό, καταπολεμά τον πονόλαιμο και με γαργάρες επουλώνει τις πληγές του λάρυγγα και του στόματος. Θεωρείται, επίσης, εξεραιτικά τονωτικό, χαλαρωτικό και αναζωογονητικό, αν δυνατό αφέψημά του προστεθεί στο λουτρό. Κάποτε μάλιστα η εκτίμηση για την τονωτική του ιδιότητα ήταν τόση που απαγορεύτηκε στους καλόγηρους να το χρησιμοποιούν και να το καλλιεργούν…! Ο Διοσκουρίδης αναφέρει τη χρήση του στην παρασκευή του “θύμβριτου οίνου”, κρασιού που αρωμάτιζαν με κλαδιά από το φυτό της θρούμπας, χρήση που έχει επιβιώσει μέχρι τις μέρες μας.